Partybeesten en regelneven

Sfeerbeschrijving 1. Het nachtleven van Buenos Aires

Je bent voor ruim een week neergestreken in de geboorteplaats van onze koningin. Je hostel ligt in een veilige wijk met weinig toeristen en veel restaurantjes. Na bestudering van de boeken, blijkt echter dat er in Buenos Aires niet al te veel hoogtepunten te bezoeken zijn. Daarom besluit je je maar op het bruisende nachtleven te storten. De eerste avond neem je een taxi naar 'Le Catedral', een danszaal waar Argentijnen op hun vrije avond heen komen om de tango te oefenen. Geen toeristische, opzwepende sexy show, maar een pure sensuele verleidingsdans. Gebiologeerd kijk je uren naar de stelletjes die langzaam de meest ingewikkelde patronen dansen, terwijl ze ondertussen ongetwijfeld schuine zinnetjes in elkaars oren fluisteren. De voeten doen al het werk terwijl het bovenlichaam zo stil mogelijk verstrengeld in de danspartner rust. Er is gelukkig geen drang om mee te doen, sterker nog, het wordt absoluut niet gewaardeerd wanneer onkundigen zich op de dansvloer wagen. Zo wordt een dronken Poolse, die een goede tangodanser aan zich weet te binden, keihard uitgelachen wanneer zij zeer onelegant over de dansvloer stampt. Gelukkig stopt ze na een nummer. Het plaatje wordt compleet gemaakt wanneer er een kat op de ongeschuurde houten vloer komt zitten en ook onverstoorbaar naar de koppels kijkt. 

De volgende avonden zijn ook volgepland. Eerst ga je naar een interactieve Cirque du Soleil-achtige voorstelling. Vrouwen met blote borsten laten zich op het ritme van de door zwoele bezwete Zuid-Amerikaanse mannen beslagen trommels op een bak gevuld met water vallen, die zo'n 30 centimeter boven het publiek hangt. Daarna ga je naar een carnavalsoptocht. In je westerste hoofd zie je Braziliaanse taferelen voor je, maar in Argentinie is carnaval op dit moment absoluut geen groot feest. Iedereen kijkt naar de optocht in zijn wijk en de winkels zijn dicht, maar daar is eigenlijk alles wel mee gezegd. Toch wordt je ook hier weer meegezogen in de trommelmuziek en je kijkt, enigzins afkeurend, naar de meisjes van rond de 12 die alles wat ze hebben rondzwaaien in hun kralen-bikini's. De jongens van die leeftijd kijken hun ogen uit. 

Daarna is een optreden van Armin van Buuren aan de beurt. Als groentje ga je voor het eerst naar een dergelijk festival. Ook hier weer genoeg om je over te verbazen. Achter de bar wordt bijna alleen maar water verkocht en iedereen heeft een zonnebril op om drie uur 's nachts! Hoe zou dat nou komen? Je reisgenoot is ietsje minder bleu en wijst je erop dat het waarschijnlijk aan het drugsgebruik op het terrein ligt. Jullie grappen naar elkaar dat het voor jullie in ieder geval onmogelijk is om aan drugs te komen, want daar moet je in zo'n land natuurlijk vaste connecties voor hebben. Maar niks blijkt minder waar! Binnen een uur wordt jullie zo'n drie keer gratis xtc aangeboden, en worden verbaasd de wenkbrauwen opgetrokken wanneer jullie als Nederlanders weigeren. 

Tot slot doe je een voetbalwedstrijd van River Plate aan. Veel mensen hadden je gewaarschuwd voor de onveiligheid en de grimmige sfeer in de stadions in Argentinie, zeker tijdens de derby die je gaat bezoeken. Maar je conclusie is dat deze mensen overduidelijk nog nooit naar Feyenoord-Ajax of Ajax-Feyenoord zijn geweest. De grimmigheid of de spanning viel daarbij compleet in het niet. Maar de wedstrijd was wel geweldig om te zien. De volle 90 minuten werd er hard gezongen en opnieuw met het ritme van de drums als leidraad. De kwaliteit van het spel was niet abnormaal hoog, maar de inzet was ongeevenaard. In Nederland had je bij deze wedstrijd zeker vijf rode kaarten uitgedeeld zien worden, hier werd dat beperkt tot een. Vliegende tackles werden toegestaan, als je maar niemand raakte. Degene die met rood werd weggestuurd moest wel worden afgevoerd door de ME, uit angst voor acties vanaf de tribune. Ook de scheidsrechters werden tijdens het warmlopen beschermd door een half politiekorps. Bizar! Nog een leuk detail; de scheidsrechter had een spuitbus met zeepsop bij zich om de lijn aan te geven waar de muur moest staan en de plaats waar de bal moest liggen bij een vrije trap, handig!

Samenvatting 1. Argentinie

Ook in Argentinie hebben we ons weer prima vermaakt. Eerst de watervallen bezocht, die absoluut geweldig waren om te zien. Vervolgens hebben we de bus maar gelijk genomen naar Buenos Aires. Koen had toen al ruim een week last van een niet zo goed functionerende stoelgang, dus we wilden niet al te veel reizen. In Buenos Aires hebben we echt met name de restaurants van onze wijk bezocht en verder een druk avondprogramma afgewerkt. Overdag hebben we eigenlijk alleen nog de begraafplaats van Recoleta bezocht, waar onder andere Evita begraven ligt. Dankzij onze goede exchange-rate was Argentinie goed te betalen, maar anders zijn Chili en Argentinie niet echt bestemmingen voor budgetreizigers. Het is allemaal best wel duur (maar natuurlijk niets in vergelijking tot Nieuw-Zeeland)!

Sfeerbeschrijving 2. Ondoorzichtige procedure

Je bent in Lima, Peru en je moet je toeristenkaart (TC) voor Cuba regelen. Van vrienden heb je gehoord dat je hiervoor met een verklaring van je zorgverzekering en de bevestiging van een hotelboeking naar de Cubaanse ambassade moet gaan. Deze ambassade behandelt echter niet op dagelijkse basis TC's en op de site kun je nergens vinden op welke dagen ze dit wel doen. Op reizigersfora probeer je hier meer over te vinden. Uiteindelijk vindt je een topic waarin mensen vertellen dat het tevens mogelijk is om je TC te verkrijgen op het vliegveld van vertrek, bij je luchtvaartmaatschappij. Er staat echter ook bij dat de maatschapij waar jij mee vliegt, LAN, op veel luchthavens is gestopt met het verstrekken van deze TC's. Daarom besluit je om bij het LAN kantoor om de hoek navraag te doen of ze dit wel nog doen bij vluchten vanaf Lima. Zodra je tegen de vrouw achter de balie zegt dat je met hen naar Cuba vliegt en nog een TC moet aanschaffen, kijkt ze schichtig om zich heen. Na wat woorden te hebben gewisseld met een paar collega's antwoordt ze dat ze zal kijken of ze ze op voorraad hebben! Snel ga je terug naar het hostel om je paspoort en creditcard te halen en dan krijg je van deze vriendelijke dame de TC ingevuld en al zo mee. Zonder zorgverzekeringsverklaring en zonder hotelbevestiging! Ideaal geregeld, maar niet echt duidelijk allemaal. Een typisch voorbeeld van hoe veel dingen hier in Zuid-Amerika gaan.

Samenvatting 2. Peru

Inmiddels zijn we aanbeland in Peru. Volgens de Lonely Planet zijn alle dorpen en steden hier tamelijk gevaarlijk. Met name Lima schijnt voor toeristen niet echt bepaald veilig te zijn. Daarom hadden we een hostel in de veilige wijk Miraflores, die alleen via taxi verlaten dient te worden en dan nog alleen naar twee andere relatief veilige wijken. We hebben ons er geen moment onveilig gevoeld maar wel erg beperkt. Het is voor het eerst dat we niet lekker rond konden struinen door de straatjes waar we wel heen zouden willen. Maar goed, er is niks engs gebeurd, misschien wel dankzij deze maatregelen. Na Lima, waar niet extreem veel te zien is, zijn we naar Nazca gegaan waar de beroemde Nazca Lines liggen. Wij hadden er nog nooit van gehoord maar we hebben gisteren met een vliegtuigje boven deze 2000 jaar oude lijnen gevlogen en het is echt bizar dat mensen zoiets hebben kunnen maken terwijl ze zelf nooit het resultaat hebben kunnen aanschouwen. Vandaag zijn we hier naar een oude begraafplaats gegaan waar allemaal mummies van 2000 jaar oud te zien zijn, gewoon in de buitenlucht. Toch wel heel apart dat dat hier zomaar ligt te vergaan. Vanavond nemen we de bus naar Cuzco om ons voor te bereiden op het spannendste deel van de rest van onze trip; de wandeltocht naar Machu Picchu!

Nog vier weken te gaan en we gaan er nog alles uithalen wat erin zit!

Alle liefs,

Koen en Daan